آخرین دستور (خطاب به افسران دست بوس امام و عده ای از مردم جو زده 57)

در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم، با ورود نیروهای آمریکایی، ارتباط آقای هیرو اونادو (سرباز ژاپنی) با دنیای خارج قطع شد.

قبل از قطع ارتباط، آخرین دستوری که گرفته بود این بود: «تسلیم نشو»، پیرو همین دستور آقای اونادو سه دهه در جنگلهای فیلیپین باقی ماند تا از امپراطوری ژاپن دفاع کند.

در تمام این سه دهه، نه اعلامیه هایی که با هواپیما روی جنگل های فیلیپین رها می شد، و نه گفته های افراد محلی نتوانست هیرو انودا را متقاعد کند که از آخرین دستور فرمانده اش سرپیچی کند و محل نگهبانیش را ترک کند.

او سال ۲۰۱۰ در مصاحبه‌ای گفت: "همه سربازهای ژاپنی برای مردن آماده بودند، اما من دستور داشتم که مراقب پارتیزان‌ها باشم و نمیرم."

در ‌‌نهایت، در سال ۱۹۷۴ فرمانده سابق او راهی جزیره لوبانگ فیلیپین شد تا هیرو اونادو را بازگرداند؛ به این امید که او به دستور فرمانده‌اش گوش کند.

آقای اونادو به پرچم ژاپن سلام کرد و شمشیر سامورایی خود را به فرمانده‌اش تحویل داد در حالی که هنوز لباس نظامی مندرس خود را برتن داشت. اونادو هنگامی که به ژاپن بازگشت، از او مانند یک قهرمان استقبال شد.

گقتنیست ژاپنیها مردم بسیار ملیگرایی هستند و هیچ گاه تسلیم دشمن نمیشوند، پس از بمباران اتمی ژاپن و پایان جنگ جهانی دوم آمریکایی ها و انگلیسی ها با دادن وعدهای دموکراسی و آزادی سعی کردند  حکومت ژاپن را جمهوری اعلام کنند اما مردم ژاپن زیر بار زور و فریب نرفتند و بارها به رفراندمهای مختلفی که آمریکاییها برگزار کردند رای منفی دادند.

در نهایت قانون اساسی مورد قبول ژاپنیها دارای این دو بند اساسی بود تا فرهنگ و تمدن ژاپنی حفظ شود و موجبات شادمانی بیگانگان فراهم نشود:

اصل ۱ امپراتور مظهر کشور و وحدت مردم است. مقام وی از اراده مردم ناشی می‌گردد که قدرت حاکم را در دست دارند.

اصل ۲ تاج و تخت امپراتوری مورثی خواهد بود و جانشینی طبق قانون دربار امپراتوری مصوب مجلسین انجام خواهد شد.

ژاپنیها همچنین به رسانه های بیگانه از قبیل بی بی سی روی خوش نشان نمیدهند طوری که بخش ژاپنی بی بی سی به دلیل بیننده کم در سال 1991 تعطیل شد. از نظر مهاجرت و فرار مغزها نیز ژاپنیها از ملیگراترین مردمان جهان هستند و کمتر ژاپنی حاضر میشود کشور خود را برای آسایش بیشتر ترک کند و در هر شرایطی ترجیح میدهند در کشور خودشان بمانند.

اما متاسفانه مردم ایران گاهی از فرهنگ ملیگرایی خود دور میشوند و هر بار بیگانگان از این غفلت مردم ایران نهایت استفاده را میبرند

مردم ایران باید ژاپنیها را الگوی خود قرار دهند و فرهنگ میهن پرستی را در هر شرایطی حفظ کنند.