سیستم انتخاباتی در کشورهای مختلف به دو نوع «اکثریتی» و «تناسبی» تقسیم
میشوند، کشورهایی که سیستم انتخاباتیشان در قرن نوزدهم و یا قبل از آن نوشته شده
دارای سیستم انتخاباتی اکثریتی هستند که سیستمی قدیمی محسوب میشود، کشورهای آمریکا
انگلیس فرانسه و... از این سیستم انتخاباتی استفاده میکنند. از مهمترین
ویژگیهای ترکیب سیاسی این کشورها وجود پارلمانی با دو و یا نهایتا سه حزب قدرتمند است.
در طرف مقابل سیستم تناسبی را داریم که بیشتر کشورهایی که بعد از جنگ
جهانی دوم سیستمشان دچار تغییر و تحول اساسی شده است این سیستم انتخاباتی را
انتخاب کرده اند، کشورهای آلمان ایتالیا سوئیس دانمارک هلند سوئد اسرائیل
و... از جمله این کشورها هستند. از مهمترین ویژگیهای ترکیب سیاسی این کشورها وجود
احزاب و تفکرات مختلف در پارلمان و در کل پویایی سطح فکری پارلمان است.
اما دلیل این تفاوت فاحش
در نتیجه چیست و چگونه است که تنها تغییر در سیستم انتخاباتی این نتایج مختلف را
به دمبال دارد
تفاوت میان این دو به دو مفهوم
(عدالت) و (کارایی) بر میگردد به نحوی که سیستم های اکثریتی بر کارایی خود پارلمان
اعتقاد دارند، و در مقابل سیستم تناسبی با تاکید بر مفهوم عدالت به دنبال ایجاد پارلمانی
است که در آن تمام اقشار و احزاب جامعه در آن حاظر باشند و هر حزب و گروهی به
تناسب طرفدارانش و قدرتش دارای نماینده باشد.
در سیستم اکثریتی احزاب کوچک و نوپا قادر به ابراز وجود نیستند و به راحتی حذف شده و در بلند مدت میدان برای دو و
یا سه حزب اصلی خالی میشود، اما در سیستم تناسبی امکان رشد همه نوع احزاب و تفکرات
وجود دارد. تفاوت دیگر این دو سیستم در تعریفی است که از مفهوم (نمایندگی) دارند
به طوری که در سیستم اکثریتی تاکید بر پاسخگو بودن نمایندگان به عنوان نماینده و سخنگوی
اکثریت حوزه انتخاباتی آن نماینده است. ولی در سیستم تناسبی منظور از نمایندگی
عصاره ی کوچکی از کل کشور است.
برای آشنایی بیشتر با با این دو نوع سیستم انتخاباتی نوشته «انواع سیستمهای انتخاباتی» را مطالعه کنید.
در همین رابطه:
برای آشنایی بیشتر با با این دو نوع سیستم انتخاباتی نوشته «انواع سیستمهای انتخاباتی» را مطالعه کنید.
در همین رابطه:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر