۱۳۹۱ اسفند ۱, سه‌شنبه

1 اسفند 1331 ﺁﺧﺮﯾﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻧﻔﺘﯽ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ و اﻧﮕﻠﻴﺲ، و برنامه دﮐﺘﺮ‬ مصدق (شکست کودتای اسفند - بخش یک)

‫ﺑﺎ ﻗﻴﺎم ٣٠ ﺗﻴﺮ ١٣٣١ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ مصدق ﺑﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ، ﺑﺎد ﻗﺪرت ﻣﻄﻠﻘﻪ ﺑﺮ ﭘﺮﭼﻢ دوﻟﺖ مصدق وزﯾﺪ و او ﻣﺤﺒﻮب ﺗﺮﯾﻦ و ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮﯾﻦ شخصیت سیاسی زﻣﺎن ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و ﻟﺬا ﺑﻘﻮل ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﯽ موحد: ﮐﻮﺷﻴﺪ  «ﺗﺎ ﺗﻨﻮر ‫داغ اﺳﺖ، ﻋﺮﺻﻪ را ﺑﺮ ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﻴﺰان ﺗﻨﮓ ﮔﺮداند» (موحد، ج ٢، ص 562). مصدق اﺑﺘﺪا ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن ﻣﺨﺎﻟﻒ‫ﻣﺠﻠﺲ را ﻣﺮﻋﻮب و ﻣﻨﮑﻮب ﺳﺎﺧﺖ و در ﻓﻀﺎﺋﯽ از ارﻋﺎب و توهین و ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن ﻣﺠﻠﺲ ﺑﺎ ﮐﺴﺐ اﺧﺘﻴﺎرات ۶ ﻣﺎهه و ﺳﭙﺲ ١ ﺳﺎﻟﻪ، ﺑﻪ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﻗﺪرت و ﻣﻮقعیت ﺧﻮد ﭘﺮداﺧﺖ و ﺳﭙﺲ، ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺎ ﺷﺎﻩ و درﺑﺎر را ‫در ﺻﺪر ﻣﺒﺎرزات ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﻗﺮار داد. مصدق ﮐﻪ ﺿﻤﻦ ﺑﺴﺘﻦ دﻓﺎﺗﺮ ﺷﺎهپورها و شاهدﺧﺖ ها، ﻣﺎدر و ﺧﻮاهر  ﺷﺎﻩ (اﺷﺮف) را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﺎرج رواﻧﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد و ﻣﻌﺎوﻧﺎن ﺧﻮد در وزارت دﻓﺎع را از ارﺗﺒﺎط ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ ﺷﺎﻩ و ‫دادن ﮔﺰارش اﻣﻮر ارﺗﺶ ﺑﻪ او، ﻣﻨﻊ ﻧﻤﻮدﻩ ﺑﻮد، اﯾﻨﮏ ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﻪ دﮐﺘﺮ ﻓﺎﻃﻤﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ‫ «ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﮐﺎرﯼ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺷﻮد». (موحد، ج ٢، ﺻﺺ 683-684، ﺑﻪ ﻧﻘﻞ از ‫ﯾﺎدداﺷﺖ اول اﺳﻔﻨﺪ ١٣٣١، ﻣﻬﻨﺪس ﺣﺴﻴﺒﯽ).
‫ﺑﻪ ﮔﺰارش هندرسون (سفیر آمریکا):
‫«در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ (ﭘﺲ از ٣٠ ﺗﻴﺮ و ﺑﺮﮐﻨﺎرﯼ ﻗﻮام اﻟﺴﻠﻄﻨﻪ)، مصدق ﺑﺮ اﺳﺎس ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﻮد، ﻣوقتا ﺑﺎ ﺷﺎﻩ ‫ﺁﺷﺘﯽ ﻧﻤﻮد و ﻗﺮار ﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ از او ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ و مصدق ﻧﻴﺰ در اﺧﺘﻴﺎرات ﺷﺎﻩ دﺧﺎﻟﺘﯽ ﻧﮑﻨﺪ. ﺑﺮاﯼ ‫ﻣﺪﺗﯽ، مصدق اﯾﻦ ﻗﻮل و ﻗﺮار را ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺧﻮﯾﺶ تلقی و ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺁن، وﯼ اﻣﻴﺪوار ﺑﻮد ﮐﻪ ‫ﮐﻨﺘﺮل ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺮ همه ﻧﻴﺮوهای ارﺗﺶ و از ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻴﺮوهای ﭘﻠﻴﺲ و اﻧﺘﻈﺎﻣﯽ را ﺑﺪﺳﺖ آورد ﺗﺎ ﺳﭙﺲ، ﺗﻤﺎم ‫اﺧﺘﻴﺎرات ﺳﻴﺎﺳﯽ و اﺳﺘﻘﻼل اﻗﺘﺼﺎدﯼ ﺷﺎﻩ را از وﯼ ﺳﻠﺐ ﻧﻤﺎﯾﺪ.». (از ﮔﺰارش 10 ﻣﺎرس 1953 = 19 اﺳﻔﻨﺪ ١٣٣١).
دﮐﺘﺮ مصدق- ﺑﻌﻨﻮان تجسم ﺁرﻣﺎن ها و ﺁرزوهای ملت اﯾﺮان در ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺗﺤﻘﻴﺮها و ‫اﺟﺤﺎﻓﺎت درازمدت اﺳﺘﻌﻤﺎر اﻧﮕﻠﻴﺲ - ﮔﻮهر عزت و اﺳﺘﻘﻼل اﯾﺮان را در ﻧﮕﻴﻦ ارادﻩ ﺧﻮد داﺷﺖ، اما – ‫ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ - او در هیاهوها و ﺟﻨﺠﺎل ها و عصبیت های ﺳﻴﺎﺳﯽ، اﯾﻦ  «ﺑﺎر اﻣﺎﻧﺖ» ﯾﺎ ﮔﻮهر عزت و اﺳﺘﻘﻼل ‫را ﭼﻮﻧﺎن  «ملک شخصی» ﯾﺎ ﺑﺴﺎن ﯾﮏ  «ﮔﺮوﮔﺎن»، در ﻧﻬﺎﻧﺨﺎﻧﻪء ﺿﻌﻒ ها و ﺳﻮداهای ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺧﻮﯾﺶ، ‫ﻣﺤﺒﻮس ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد.
مصدق ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ  «ﺷﺎﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻼﻃﻴﻦ اﻧﮕﻠﻴﺲ و ﺳﻮﺋﻴﺲ، ﺳﻠﻄﻨﺖ ﮐﻨﺪ ﻧﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ»، اﯾﻦ ‫اﻋﺘﻘﺎد، ﻧﻪ ﺑﺎ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺳﻴﺎﺳﯽ مصدق ﻧﺴﺒﺘﯽ داﺷﺖ و ﻧﻪ - اساسا - ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺳﻴﺎﺳﯽ - اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ‫اﯾﺮان، ﭘﻴﻮﻧﺪﯼ. ﺑﻪ راﺳﺘﯽ! ﮐﺪام ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺳﻴﺎﺳﯽ- اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﯾﺮان ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻪ اﻧﮕﻠﻴﺲ ﯾﺎ ﺳﻮﺋﻴﺲ ﺑﻮد ﺗﺎ ‫ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁن ﺑﺎﺷﺪ؟ از اﯾﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﻋﻤﻠﮑﺮدهای ﺷﺨﺺِ دﮐﺘﺮ مصدق در ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺷﺎﻩ و ﻣﺠﻠﺲ، ﮐﺴﺐ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهی کل ﻗﻮا و ﺳﺮاﻧﺠﺎم، اﻧﺤﻼل ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراﯼ ملی، ﺑﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮدهای ﮐﺪاﻣﻴﮏ از ﻧﺨﺴﺖ وزﯾﺮان ‫اﻧﮕﻠﻴﺲ و ﺳﻮﺋﻴﺲ ﺷﺒﺎهت داﺷﺖ؟
در اول اﺳﻔﻨﺪ ﻣﺎﻩ ١٣٣١ (= 20 ﻓﻮرﯾﻪ 1953) ﺁﺧﺮﯾﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدات ﻧﻔﺘﯽ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ و اﻧﮕﻠﻴﺲ ﻣﻮرد توجه دﮐﺘﺮ مصدق ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺑﻘﻮل ﻓﺆاد روﺣﺎﻧﯽ (ﮐﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ و ﻣﺸﺎور ﻧﻔﺘﯽ دﮐﺘﺮ مصدق):  «ﻣﻮﺿﻮع 80% ﺧﺎﺗﻤﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ تصور ﻣﯽ ﺷﺪ» اما – ﻧﺎﮔﻬﺎن - مصدق ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺷﺎﻩ را ﺑﺮاﯼ ﻣﺪﺗﯽ از اﯾﺮان دور ﮐﻨﺪ!  ‫ﺑﺎ توجه ﺑﻪ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺿﻤﻨﯽ ﯾﺎ کلی مصدق ﺑﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدات ﻧﻔﺘﯽ، ﺁﯾﺎ او ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ در ﭘﺮﺗﻮ ﺟﺸﻦ ‫ها و هیجاﻧﺎت ﻧﺎﺷﯽ از اﯾﻦ  «ﭘﻴـﺮوزﯼ» در ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﺑﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺧﻮد ﻓﺎﺋﻖ ﺁﯾﺪ و ﺑﺎ ﻃﺮد ﻣﺤﻤﺪ رﺿﺎ ‫ﺷﺎﻩ از ﮐﺸﻮر، از وﯼ ﯾﮏ  «اﺣﻤﺪ ﺷﺎﻩ ﻗﺎﺟﺎر» ﺑﺴﺎزد؟ ﺑﺎ توجه ﺑﻪ ﻗﺒﻀﻪ ﮐﺮدن ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهی ارﺗﺶ و ﻧﻴﺮوهای ‫اﻧﺘﻈﺎﻣﯽ ﺗﻮﺳﻂ مصدق، ﺁﯾﺎ مصدق، در ﻏﻴﺒﺖ ﺷﺎﻩ، ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﻮﻋﯽ  «ﮐﻮدﺗﺎﯼ ﺳﻔﻴﺪ»، مقدمات ‫ﺗﻐﻴﻴﺮ رژﯾﻢ ﭘﻬﻠﻮﯼ را ﻓﺮاهم ﻧﻤﺎﯾﺪ؟
...............ادامه در بخشهای بعدی.................
بخشهایی از کتاب ‫«دﮐﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺼﺪق ﺁﺳﻴﺐ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻳﮏ ﺷﮑﺴﺖ» نوشته علی میرفطرس

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر